Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Σκέψεις

Αφιερώνουμε αρκετό χρόνο κάθε μέρα σε προβλήματα που έχουν περάσει και ανήκουν στο παρελθόν.Εμείς συνεχίζουμε με μεγάλη μανία να τα "ξεκοκαλιάζουμε" και να τα αναλύουμε σε βαθμό που κάνει το μυαλό μας να τρελαίνεται μέσα σε σκέψεις.Απο ένα σημείο και μετά οι σκέψεις αυτές πιστεύω είναι ενας βάλτος.Όση μανία έχεις εσύ να σκέφτεσαι , με άλλη τόση μανία αυτές οι σκέψεις σε ρουφάνε μέσα και σε βάζουν σε ενα τούνελ που το φως είναι αρκετά μακριά.Η ζωή περνάει απο δίπλα μας και εμείς δίνουμε έκταση σε πράγματα που είναι ασήμαντα και τρέφουμε το πρόβλημα και αυτό δημιουργεί μια μεγάλη ρίζα και μετά είναι αρκετά δύσκολο να ξεμπερδεύουμε με αυτές τις σκέψεις.Ξαφνικά όμως στη ζωή μας εμφανίζεται κάτι πραγματικά σοβαρό και μετά καταλαβαίνουμε πως σπαταλήσαμε άδικα αρκετό χρόνο σε πράγματα που δεν έχουν σημασία. Θα έχει συμβεί στον καθένα. Γιαυτό ίσως πρέπει να κοιτάμε μπροστά και να άφηνουμε κάποια πράγματα στο παρελθόν και εμείς να συνεχίζουμε τη ζωή μας με αισιοδοξία.Γιατί πάνω απο όλα πρέπει να υπάρχει μια αισιοδοξία στις σκέψεις μας και αν σκεφτόμαστε θετικά , η ζωή θα μας κάνει πιο χαρούμενους και θα αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με μεγαλύτερη ευκολία.

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

όταν το τέλος πλησιάζει

Είμαι στο κρεβάτι ακριβώς δίπλα σου και σου κρατάω το χέρι.Προσπαθώ να μη σε αφήσω μόνο σου ενω εσυ παλεύεις να πάρεις μια παραπάνω ανάσα.Η καρδιά σου χτυπάει δυνατά και ο φόβος σε πολιορκεί. Δεν μπορείς να σκεφτείς τίποτα , ο πανικός δεν σταματάει. Ο ιδρώτας τρέχει απο το πρόσωπο σου.Μπορώ να καταλαβώ τον πόνο που νιώθεις. Με δυσκολία βγαίνουν οι λέξεις απο το στόμα σου που έχει στεγνώσει καθώς περιμένεις την λύτρωση...Η λύτρωση αργεί να έρθει αλλα η αγάπη είναι δίπλα σου και συνεχίζω να σου κρατώ το χέρι με όλη μου τη δύναμη... 

.